het verre oosten (2)

Ik raak met een man van mijn leeftijd aan de praat en hij nodigt me uit om bij hem thuis te eten en te slapen. Handig is om te weten dat de nepalezen in families leven dus daar aangekomen zie ik mijzelf zitten in een kamer met ooms, neven, broers, buren en vrienden. Geen vrouwen want dat is strikt gescheiden, hun plek is in de keuken. In Nederland natuurlijk heel anders want de moderne geemancipeerde vrouw kan niet meer koken en daarom staat de man in de keuken. Evolutie heet dat en als ik dat verhaal hier zou vertellen dan zouden ze aan een hartaanval sterven, dus laat het aan vadertje tijd over.
Het is erg gezellig en we praten veel over de nepalese cultuur, verschil met Nederland, politieke situatie in Nepal...allemaal heel erg interessant.
De jongeman blijkt voor de overheid te werken maar zijn functie blijft na vijf keer doorvragen nog steeds onduidelijk. Hij doet waarschijnlijk iets, maar is vrij om in te vullen wat. Wel werkt hij van 10 tot 17 uur (waar winkeliers hier bijvoorbeeld van 6 uur tot 18 uur werken) en dit tezamen met de info die ik eerder ingewonnen had (overheidsbaan = vriendjespolitiek en niemand voert een flikker uit....maar dan ook echt geen reet), tezamen met dit gegeven vorm ik al een klein beetje een beeld over deze man.
Desalnietemin voel ik mij hartelijk welkom en krijg van alles en nog wat voorgeschoteld, er zijn vele mensen die in de rij staan om mijn bord bij te vullen...de gastvrijheid is enorm....maar ook wel extreem.
Ik krijgt 2 x 650 ml bier aangeboden bij het eten en alcohol is hier qua verhouding takke duur. Dus ik ben erg verbaasd dat ik dit aangeboden krijg.
Maar ervaren als ik inmiddels ben, ik hou het bij één biertje want ik vertrouw geen enkele nepalees (oke, een paar uitzonderingen daar gelaten) want er zit vaak een addertje onder het gras. Natuurlijk zie ik dit addertje door mijn europese bril, maar goed, ik wil hier niet een heel verhaal over culturele verschillen gaan ophangen. In ieder geval, ik wil dus niet aangeschoten raken om misbruik te voorkomen: voor je het weet heb je een belofte gedaan die je niet na wilt komen.

Mijn vriendelijke vriend tikt ongeveer een halve liter whisky naar binnen in dezelfde tijd dat ik mijn bier nuttig en langzaam aan komt daar de nepalees naar voren die ik o zo vaak al heb gezien in dit land: flink aangeschoten. Nuchtere nepalezen zijn heel erg vriendelijk, behulpzaam, introvert en verlegen. Dronken Nepalezen zijn irritant (=waardeoordeel :-) ): ze zijn luidruchtig, dominant, dwingerig, praten volledige onzin... ze kunnen gewoon niet tegen alcohol en worden eikels.
In Chitwan was mijn gids elke avond bezopen en probeerde hij mij meerdere malen aan een lokale vrouw te koppelen die graag in het rijke europa wilde wonen. Als hij het nu op een leuke manier gedaan had, dan had ik het misschien gedaan. Maar als er niets anders zinnig uit komt dan wijzend naar de vrouw en mompelen 'jij neuk haar' en 'neem mee naar je land' dan heb ik iets van, hier heb je nog een glas alcohol en sterf aan een kater morgenochtend. Hij schudde nee, maar dronk het wel op.....mooi.
Een andere vent ergens anders zat me (niet op aggressieve manier) te stalken tijdens het lopen van dorp tot dorp en begon me ongevraagd de weg te wijzen terwijl hij over de weg zwalkte en tegelijkertijd een orkest aan het dirigeren was. Op zich wel lachen maar niet als hij meeloopt tot aan je hotel. Na een paar verschillende pogingen hem kwijt te raken (we waren net een stel ganzen) besloot ik tegen een stijle berg op te wandelen. Dat was hem te veel en met open mond en verward om zich heen kijkend volgde hij elke pas die ik deed totdat ik uit het zicht verdwenen was.
Weer beneden gekomen bleek hij weg te zijn en ik kon het niet beter treffen of bij de volgende bocht zie ik hem mij aankijken en naar mij wijzen. Trouw volgt hij me weer en al brabbelend tegen niemand wijst hij weer mij de weg.
Oh, ik dwaal af zie ik, laat verder gaan met de gast waarmee ik in een kamer zit te eten en die net een halve liter whisky achter zijn kiezen heeft zitten.

Dus deze man begint ook uit zijn schulp te komen en van binnen denk ik in: ben benieuwd wat ik nu ga tegenkomen.Ik bedank telkens vriendelijk het tweede biertje en na 4 x aan mij vragen film te gaan kijken denk ik van: eigenlijk wel een goed idee want dan houdt hij tenminste zijn bek dicht en komt er niet zoveel onzin meer uit.........althans, dat is mijn theorie.
Maar niks is minder waar. Ik krijg vragen als of ik getrouwd ben, vriendin heb, waarom dan niet, etc etc.. Ik geef daar eerlijk antwoord op niet wetende wat ik nu weet. 90 procent van de bevolking trouwt en vaak tussen de 15 (vooral vrouwen) en 22 jaar. Boven de 25 gaat vaak de hele familie meezoeken naar een geschikte man of vrouw en als het klikt dan wordt er getrouwd. Na het trouwen mag er pas gesext worden en binnen een jaar is er dan ook een kind.
Pietje naast mij hoort mij dus vertellen dat ik niet getrouwd ben en geen vriendin heb en ik ben 32....net als hem. Wat zou nou kunnen betekenen....?