Wat doe ik nu de hele dag? (2)
Door: Ruud
Blijf op de hoogte en volg Ruud
29 November 2010 | Ghana, Bolgatanga
Dinsdag: Dinsdagochtend ga ik natuurlijk eerst naar de WC. Daarna werk ik aan ons overdrachtsdocument. Met ons bedoel ik Carlien en ik. Wij merkte dat vorige vrijwilligers helemaal niks hebben achtergelaten qua kennis over: hoe geef je les in Ghana en wat zijn de valkuilen.
Dus ik en Carlien hebben alles zelf moeten uitvinden en het is jammer dat tegen het einde van het verblijf hier ik een beetje door begin te krijgen wat wel en niet werkt hier.
Dus wij zijn bezig onze ervaringen hiervan op papier aan het zetten en gaan tevens iets verzinnen dat komende vrijwilligers beter voorbereid zijn dan wat bij ons gedaan is. Je begrijpt dat je straks smeuïge verhalen gaat lezen over hoe ik tegenover 60 rellende Ghanese jongeren sta van tussen de 13 en 18 jaar, die alleen maar begrip hebben voor stokslagen, echt engels niet kunnen verstaan, en niks kunnen onthouden wat 2 minuten eerder is gezegd. Dus.......
eerst werk in de ochtend wat ervaringen uit, daarna bereid ik mij kort voor op de seksuele voorlichtingslessen en rijd richting Aninazanga, een school op 15 minuten fietsen. Nu zit ik te twijfelen of ik jullie nog even in spanning moet houden of dat ik alles al vertel, maar ik heb besloten om eerst mijn weekje af te ronden.
Dus nadat ik de les heb gegeven rond 14 uur rij ik vermoeid van de inspanning om 15:30 terug naar mijn werk waar ik rond 16 uur training ga geven aan een groep voetballers.
In totaal hebben wij meer dan 100 leden die elke dag op mogen komen dagen maar in de praktijk zijn dit er tussen de 20 en de 40 waarbij er vaak steeds anderen tussen zitten. Deze jongeren kunnen een beetje ballen, maar zijn de grootste egoïsten die er bestaan. Dus ik hamer vanaf het begin op samenspelen, bal over de grond spelen en niet dribbelen/bal verliezen door stomme individuele actie. Als het echt moet kunnen ze het prima, maar dat egoïstische zit er zo diep in dat het moeilijk er uit te krijgen is. Desondanks hebben mijn twee teams van de afgelopen twee wedstrijden alles gewonnen en zaten er mooie samenspel acties tussen waar ik tranen van in mijn ogen kreeg: 'Ze kunnen het toch …. snik!'.
Rond 17:30 rij ik naar huis, natuurlijk na een praatje met de beltegoed man die ik 's ochtends ook heb gesproken. Eet, douche en ga naar bed.
Dit is wat ik dinsdag doe.
Dus ik en Carlien hebben alles zelf moeten uitvinden en het is jammer dat tegen het einde van het verblijf hier ik een beetje door begin te krijgen wat wel en niet werkt hier.
Dus wij zijn bezig onze ervaringen hiervan op papier aan het zetten en gaan tevens iets verzinnen dat komende vrijwilligers beter voorbereid zijn dan wat bij ons gedaan is. Je begrijpt dat je straks smeuïge verhalen gaat lezen over hoe ik tegenover 60 rellende Ghanese jongeren sta van tussen de 13 en 18 jaar, die alleen maar begrip hebben voor stokslagen, echt engels niet kunnen verstaan, en niks kunnen onthouden wat 2 minuten eerder is gezegd. Dus.......
eerst werk in de ochtend wat ervaringen uit, daarna bereid ik mij kort voor op de seksuele voorlichtingslessen en rijd richting Aninazanga, een school op 15 minuten fietsen. Nu zit ik te twijfelen of ik jullie nog even in spanning moet houden of dat ik alles al vertel, maar ik heb besloten om eerst mijn weekje af te ronden.
Dus nadat ik de les heb gegeven rond 14 uur rij ik vermoeid van de inspanning om 15:30 terug naar mijn werk waar ik rond 16 uur training ga geven aan een groep voetballers.
In totaal hebben wij meer dan 100 leden die elke dag op mogen komen dagen maar in de praktijk zijn dit er tussen de 20 en de 40 waarbij er vaak steeds anderen tussen zitten. Deze jongeren kunnen een beetje ballen, maar zijn de grootste egoïsten die er bestaan. Dus ik hamer vanaf het begin op samenspelen, bal over de grond spelen en niet dribbelen/bal verliezen door stomme individuele actie. Als het echt moet kunnen ze het prima, maar dat egoïstische zit er zo diep in dat het moeilijk er uit te krijgen is. Desondanks hebben mijn twee teams van de afgelopen twee wedstrijden alles gewonnen en zaten er mooie samenspel acties tussen waar ik tranen van in mijn ogen kreeg: 'Ze kunnen het toch …. snik!'.
Rond 17:30 rij ik naar huis, natuurlijk na een praatje met de beltegoed man die ik 's ochtends ook heb gesproken. Eet, douche en ga naar bed.
Dit is wat ik dinsdag doe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
