Mijn familie (1)

Ik ben een tijdje bij mijn familie en het wordt tijd dat ik ze eens voorstel aan jullie. Dit doe ik stuk voor stuk, want het zijn allemaal grote persoonlijkheden. Dus daar moet ik de tijd voor nemen.
Zoals al duidelijk was geworden uit mijn vorige verhalen ben ik een adoptiekind geworden in huize IJhiembierie.

Overigens kan je ons huis hier vinden:
http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=nl&geocode=&q=bolgatanga&ie=UTF8&hq=&hnear=Bolgatanga,+Bolgatanga+Municipal,+Upper+East,+Ghana&ll=10.783614,-0.884601&spn=0.00176,0.001961&t=h&z=19

Emma(nuel) (14-12-2010)
Iemah (Afkorting van Emmanuel) is een heel vrolijk energiek kereltje van 6 jaar. Als ik hem kietel schatert hij voluit en roept 'leave me, leave me'. En als ik stop zegt hij: 'take me, take me'. Het is bijna een soort van volwassen relatie die we hebben......taalkundig dan.
In het begin dacht ik dat hij helemaal geen Engels kon, maar in de loop der tijd is hij minder verlegen geworden en spreekt inmiddels al een paar woordjes.
Blijkt overigens dat ik eerder in het huis was dan Emma/Iemah. Hij is de zoon van de oudste broer die 300 km zuidelijker woont en is overgekomen om hier naar school te gaan en de lokale taal te leren. Hij is een weekje na mij gekomen en is dus ook nieuw in het gezin. Overigens is Junior hieronder zijn broer, dus ook de zoon van mijn oudste broer (die ik niet heb gezien) wat betekent dat hij ook mijn zoon is, aangezien de kinderen van je broers ook jouw kinderen zijn.
Ik heb dus twee zoons hier in huis wat betekent dat ik vader ben!
Emma houdt erg van trommelen en ik moet hem vaak helpen om het vel (plastic drinkzakje) over zijn trommel (plastic fles met gat in de bodem) te spannen door een rubber elastiek hier overheen te trekken.
Ema gaat ook naar school en zit in de eerste klas volgens mij.

Junior (20-11-2010)
Junior is een doodgewone jongen van 12 die in de 5e klas van de basisschool zit. Engels spreekt hij goed, lezen lukt nog niet echt. Hij houdt erg van voetbal, alleen heb ik hem helaas nog niet zien spelen. De kinderen hier spelen voetbal op landbouwgrond dat van die heuveltjes bevat. Mijn mond viel open toen ik een stel 14 jarigen over stronken, stenen, landbouwheuveltjes op blote voeten zag voetballen.
Junior houdt ook erg veel van pielen met elektrische apparaatjes en knutselen. Zo heeft hij zelf een zaklamp gemaakt en samen met mij een deksel voor mijn emmer van afval zakjes door deze aan elkaar te branden. Hij houdt verder erg van rekenen.
Zoals je merkt zijn de omschrijvingen niet echt diepgaand, maar dat komt omdat de doorsnee ghanees niet veel diepgang heeft. Emoties kent men niet, maar uit men wel, en voor de rest gaat het over goedemorgen, hoe is het met het huis, kind, vader, moeder, man, vrouw.
Iets als: 'wat vindt jij leuk' is al een moeilijke vraag om te begrijpen. Je moet iets doen omdat het moet en van een keuze maken omdat je iets leuk vindt heeft men nog nooit gehoord.
Maar rekenen vindt hij dus leuk om te doen en voetbal ook. Dat is al heel wat :-)

Joseph (10-11-2010)
Joseph is een alleraardigste jongen van 20 die mij naar veel dingen heeft meegenomen. Hij kan op een hele mooie manier vertellen hoe blij hij of zijn familie over dingen kunnen zijn. Hij is lekker direct met zijn gebiedende wijs.
Hij heeft de middelbare school afgemaakt en werkt nu voor noppes als docent voor klas 1. Je krijgt alleen geld als je een diploma hebt. Ik hoorde dat veel mensen hier werken voor niks omdat veel mensen geen geld hebben om te betalen.......maar met de overheidschool is dat wat anders. Die hebben wel geld maar betalen pas 10 euro per maand als je al een jaar goed hebt gewerkt op terugwerkende kracht. Dat is dus ook niks!
Anderzijds kan Joe soms lui uit de hoek komen. Dan laat hij zijn broertje water halen of zijn zusjes zijn was doen. Wel moet ik zeggen dat ik hem regelmatig ook werk op het land zien doen, dus helemaal lui is hij niet.

Ali (28-10-2010)
Ik kwam er achter dat ik nog een broer van 26 had na een maand in het huis te wonen toen ik om 3 uur 's nachts gewekt werd door wat gestommel buiten en ik zag dat de hele familie bezig was om een persoon te reanimeren. Deze jongen die ik nog nooit had gezien lag op een bankje dood te gaan, wat later een verf vergiftiging bleek te zijn.....mondkapjes heb je niet voor niks......
Na een paar nachten ziekenhuis was hij er weer bovenop.
Ik maar vragen hoe die man om drie uur 's ochtends in het huis was gekomen: was het een ongeluk, hebben mensen hem gebracht, wat was er gebeurd? Ik kreeg alleen maar als antwoord dat die jongen er al was en dat hij opeens ziek werd.
Maar hoe kwam hij dan in huis, wie is hij?
Hij komt hier gewoon en is hier altijd elke avond.
Maar na een uur werd het duidelijk dat het iemand was die al 26 jaar in dit huis woonde. Soms is communiceren erg moeilijk ondanks ze goed engels spreken. Gewoon uitleggen van: 'dit is je broer en die is er alleen wanneer jij weg bent of slaapt.', dat is iets te veel gevraagd. Het is toch logisch dat hij elke avond hier is en dat hij een broer is, dus waarom zou je dat überhaupt uitleggen. Maar toen ik had uitgelegd dat ik deze jongen nog nooit had gezien begrepen ze het: jij hebt hem nog nooit gezien, dus dan weet je niet wie het is....... dus toen werd het uitgelegd......
Maar deze jongen werkt van 5 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds en komt ook vaak niet thuis. Ik heb hem maar 3 keer gezien.

Amoi (14-10-2010)
Mijn oudste broer is 28 jaar en werkt al 5 jaar als automonteur. Hij werkt 6 dagen per week van 8 tot 18 uur, komt thuis, eet, doucht en gaat slapen. Tijdens het oogst seizoen werkt hij ook zaterdags en zondags op het land. Werkt hij niet en heeft hij vrije tijd dan gaat hij de stad in om met vrienden te praten over dingen in het leven en de politiek.
Volgens mijn zus Millisent werkt hij bijna voor noppes voor de garagehouder (1 euro per dag = genoeg voor 2 maaltijden), dit omdat hij eerst 3 jaar moet werken voordat hij alle vaardigheden bezit. Daarna krijgt hij de zegen van de garagehouder en kan hij zijn eigen zaak beginnen (en echt geld verdienen). Dit is hoe het volgens haar in Ghana gaat: mensen in de leer werken voor noppes totdat ze de zegen krijgen van de baas en geld genoeg hebben om hun eigen shop te openen. Tot die tijd is het bijten op een stokje. Daarom heeft ze een hekel aan Ghana.
Hij is een man van weinig woorden maar weet wanneer ik iets vraag het haarfijn uit te leggen. Erg nuchter en hij heeft mij geholpen bij het spelen van sinterklaas door de tas met spullen ergens neer te hangen, dit terwijl ik dat weekend ergens anders was. De volgende dag vroeg hij zonder blinken of blozen waar die tas vandaan kwam...... en nu gelooft iedereen sinterklaas, terwijl mijn broer de rest van zijn leven zijn mond houdt. Een erg betrouwbaar persoon dus :-).

Ayinebierie (02-10-2010)

is de vader van het huis en heeft twee vrouwen, acht kinderen en twee kleinkinderen. Hij is boer van beroep en alles wat hij en zijn familie verbouwen is voor eigen verbruik. Dus een slechte oogst betekent broekriem aantrekken........ wat af en toe dan ook gebeurd is.
Mijn vader werkt van 's ochtends zes uur tot vijf uur 's middags op het land en neemt donderdags vaak een rustdag. Ik heb regelmatig meegeholpen en het is echt zwaar werk, vaak in de brandende zon bij 30 tot 35 graden. De werkzaamheden bedragen (voor alle leden van het gezin): plukken van rode pepers, plukken van Ocroe, plukken van bonen op de grond, rooien van bambarabean planten en grondnoten, het plukken van deze bonen en noten van de planten, omkappen van korenplanten (milet, rode milet en nog iets), afsnijden van de halmen, plukken van bladeren van planten (bittoh en kennett), loslaten en binnenhalen van de geiten, schapen en kippen.........erg veel allemaal dus.

Vroeger heeft hij in fietsonderdelen gehandeld door deze in Nigeria ('s ochtends 6 uur vertrekken in de peugeot van een vriend, 4 uur 's middags aankomen) te kopen en in Ghana weer te verkopen. Hij weet dus donders goed hoe een fiets in elkaar zit, vooral omdat ze hier maar 1 soort fiets hebben . . . . een beetje het zwarte ford idee …..
IJhiembierie is een moderne vader. Zijn filosofie is dat al zijn kinderen naar school moeten. Hij heeft het zelf nooit gehad maar desondanks heeft zichzelf Engels geleerd. Hij was erg geëmotioneerd toen ik aanbood om drie kinderen van hem computerles te geven thuis (waar dus geen stroom is, maar wel een laptop van mij) ...... en werd ik tijdelijk gepromoveerd van zoon naar broer......: “I'm so happy, I'm so happy, I'm going to treat you as my brother.” Ondanks Ghanezen niet mogen huilen (huilen is echt not done, niemand huilt), zag ik bijna een traantje van vreugde in zijn ogen komen. Educatie staat dus bij hem boven alles, dat mag duidelijk zijn.

Tussen het werk door vind je hem regelmatig een tukkie doen onder de mango boom. Daar droomt hij waarschijnlijk van zijn vakantie in Nederland, want dat is een geweldig land volgens hem. Af en toe vraagt hij over hoe bepaalde dingen in Nederland zijn......daar moet hij gewoon een keertje geweest zijn. Als god het wil zal hij daar eens komen om twee maanden op vakantie te gaan.
De man is echt heel erg aardig en we maken regelmatig een praatje. Soms alleen over het weer, soms over Nederland en soms vertelt hij wat hij voor plannen allemaal heeft: bouwen van een school, aanleggen van elektriciteit, maken van een stenen huis, naar Nederland vliegen.....
Nu zal je denken: dagdromer en Ghanees/Afrikaan, dat gaat dus niks worden. Maar let wel, hij heeft het van ongeschoolde wel getrapt van fietsonderdeel handelaar tot boer met eigen land, groot gezin en zelfvoorzienend. En ik hoorde dat ze morgen met de hele buurt (40 gezinnen) gaan praten over de aanleg van elektriciteit bij iedereen en verlichting op straat. Dus al dat andere zie ik ook wel gebeuren .... hoe stom het ook uit mijn mond klinkt.